Przeraziłam się. Obca wadera na naszych terenach. Starałam się zachować twardo i stanowczo.
- Kim jesteś? - spytałam niższym głosem, nie wychodząc z kryjówki.
- Jestem Nikki - odpowiedziała biała wadera. Nagle zauważyłam, że ma ona skrzydła.
- Co tu robisz?
- Nie wiem, jak dotąd poszukuje czegoś do jedzenia. Jesteś Alfą na tych terenach?
- Nie - Bardziej przyjrzałam się waderze. Nie była tak spięta jak ja.
- A zaprowadzisz mnie do Alfy? Poszukuję watahy.
- D-dobrze - odpowiedziałam i wyszłam z kryjówki. Zaprowadziłam tajemniczą
waderę do April. Ona będzie wiedziała, co zrobić. Przez całą drogę nie
zamieniłyśmy słowa. Nikki oglądała otoczenie, przez co zostawała w tyle, a
ja jak najszybciej chciałam ją zaprowadzić do Alfy. Długo poszukiwałam wadery, aż znalazłam ją pod starym, niskim drzewem.
- April! Znalazłam tą waderę na naszych terenach - powiedziałam, wskazując łbem na Nikki. Popatrzyła na nią podejrzliwie. - To ja już
pójdę - odparłam i skoczyłam w krzaki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz